وقتی درهای فضل خدا باز می‌شوند/ مقام اضطرار

به نقل از سایت اخبار آیین ها و تشکل های مذهبی : به گزارش خبرنگار مهر، فضل در لغت، به معنای افزونی و زیادتی در چیزی است. راغب گفته: «الْفَضْلُ‌: الزّیادة عن الاقتصاد »[۱] است. از آنجا که انسان مستقلاً از خود چیزی ندارد، همه داشته‌های مادی و معنوی او، فضل الهی هستند. با این حال، مقدار بهره‌مندی بندگان از مواهب الهی یکسان نیست. حتی پیامبران نیز برخی بر برخی دیگر برتری دارند؛ چنانکه قرآن کریم می‌فرماید: «تِلْکَ الرُّسُلُ فَضَّلْنا بَعْضَهُمْ عَلی‏ بَعْضٍ مِنْهُمْ مَنْ کَلَّمَ اللَّهُ وَ رَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجاتٍ وَ آتَیْنا عیسَی ابْنَ مَرْیَمَ الْبَیِّناتِ وَ أَیَّدْناهُ بِرُوحِ الْقُدُس‏؛ [۲] برخی از آن پیامبران را بر برخی دیگر برتری بخشیدیم. از آنان کسی بود که خدا با او سخن گفت و درجات بعضی از آنان را بالا برد؛ و به عیسی پسر مریم دلایل آشکار دادیم، و او را به وسیله روح القدس تأیید کردیم‏.»از آنجا که انسان، موجودی نیازمند و مواهب الهی بی‌پایان هستند، فضل الهی نیز بی‌پایان است. پس از خدا می‌خواهیم که درهای فضل خود را بر ما بگشاید و می‌گوئیم: «اللَّهُمَّ افْتَحْ لِی فِیهِ أَبْوَابَ فَضْلِکَ؛ [۳] ای خدا در این روز به روی من درهای فضل و کرمت بگشا.»

خبر در سایت مرجع

برچسب ها: